Mroźne murmurando

Księżyca blaski zmarznięte niebo

rzuciło w skrzypiące mrozem drzewa,

aż gwiazdy westchnęły i szeptem

zaczęły z lasem mruczeć i śpiewać.

Lekkim stukotem wiotkich gałązek

jak werblem,do rytmu im zagrały

gęstwiny krzewów na siwych soplach

w kryształy, złotem księżyca utkanych.

Wiatr lekko świsnął lodowym fletem

aż zima gdzieś cicho załkała,

taką muzykę,srebrzyste piano

w zimowy wieczór słuchać mi dała.

Bytom 31-01-2016

Uciec na chwilę

Uciec na chwilę do wód samotności

i ciszę usłyszeć jak w uszach tętni

ciśnieniem swobodnym od złości...

znaleźć i trzymać brylant piękny

od myśli wolny i trwać wzorcem

jego dźwięcznej nieskazitelności...

trwać chwilę w śmierci potwornej

objęciu i życie swoje rozgrzeszyć

od pędu i złych godzin pośpiechu,

a potem ptakiem, po wynurzeniu,

uciec w wysokie przestworza,

nie brudzić się znów w błądzeniu

po życia daremnych manowcach...

albo czystym po wodach odnowy

wrócić do swego życia odświeżonym

i w smakowaniu jego niby młody

umysł,co jeszcze czasem nie skażony

a dawną pamięcią doświadczony.

Bytom 31-01-2016

Cień z oddali

Mówiłaś mi,że tęsknił nie będę,

że nawet wspomnienia pogubię.

Lecz u mnie tak się nie da

bo pewnie jeszcze Cię lubię.

Nie błądzę jednak w obłokach

i w gwiazdach nie szukam Ciebie,

nie ma Cię także we słowach,

bo cienie nie mówią przecież.

Czasami tylko,jak nutka,

wymykasz się z mej pamięci

i cieszysz w paru minutach

wspomnieniem z przestrzeni.

Nawet gdy chcę chociaż we śnie

powrócić do dawnych marzeń,

to nowsze budzą mnie wcześniej

do całkiem nowych wydarzeń.

Więc niech tak już pozostanie,

że każde z nas, gdzieś osobno

wspomina drugiego czasem,

a to już robić nam wolno.

Bytom 30-01-2016

Do Nieznajomej z cyberprzestrzeni

Pewnie ładniejsza jesteś i lepsza,

więcej masz w sobie piękności,

pewnie jesteś dużo zdolniejsza

i bardziej namiętna w miłości.

Masz to coś w sobie,co nęci,

wdzięk ruchu,swoboda mowy,

budowę śliczną i duże piersi,

I pewnie wiele... innej urody.

Lecz mimo zalet, Pani z Oddali

to nie potrafisz nic tutaj zmienić,

bo moją miłość dobrze poznałem,

a nie znalazłem w cyberprzestrzeni.

Bytom 27-01-2016

Jak kochankowie

Bliscy jesteśmy sobie, i nocą
skroń Twoja przy mojej skroni,
i przez dzień cały z tęsknotą,
trzymamy z daleka dłoń w dłoni.
Kiedy czasem idziemy przed siebie
objęci ciasno jak kochankowie,
to miło słyszeć gdzieś obok ciche,
popatrz się, czy to małżonkowie?
Śmieję się wtedy do Ciebie tkliwie
i ty masz w sobie tyle uśmiechu,
że chcemy się zaraz, publicznie,
całować,tulić nawet do grzechu.
Szkoda mi tylko,że jedno życie
na świecie tym jest przeznaczone,
bo będzie ono komuś z nas tęsknie
i w samotności łzami ścielone.
Wierzę gorącą nadzieją serca,
że kiedyś ta miłość powróci
łzami czekania,pamięcią wierna,
nie może zniknąć śmiercią czeluści.
Bytom 19-01-2016

Ariel

Hej,przyjacielu,
skręć w ciasną bramkę,
szeroką przeszło tak wielu
wybierz trudniejszą Arielu.
To jeszcze nie Twoja pora,
żyj jeszcze z moją nadzieją
i nie uciekaj w przestworza.
Hej przyjacielu,
wiosna już taka bliska,
oddychaj zielonym powietrzem,
razem będziemy oddychać.
Arielu, wołam
lecz ty nie słuchasz,
ulgą z cierpienia uciekasz,
ma pamięć nie będzie głucha.
Władku,Arielu.
Nie przyjdę śmierć Twą pożegnać,
tak jak mówiłeś przyjacielu,
zostałeś we mnie duchem i sercem,
bo nie wierze w Twoje odejście.
Żal mam w sercu po Tobie, przyjacielu.


Bytom 20-01-2016

Zielone szelesty

Brzozo rosochata,brzozo miła
po każdym lecie pniem rozdartym
mocniej się pochylasz.
Liściem na dwie nuty barwne
zielonożółtym i zielonym
tak mi muzycznie szeleściłaś
w samotne wieczory.
A teraz cię nie ma,
drwal uśmiercił twe życie,
nie martwię się jednak
ziarnem cię ożywię
co wiosną rzuciłaś,
zasieję w ziemi,słońcem przykryję
i znowu mnie powitasz
i znowu będziesz zieleniła.

Bytom 19-01-2016

Pamiętnik pocięty szkłem

Pamiętnik mam pocięty szkłem,
a w nim stronice brudnopuste
od niespisanych,ukrytych w mgle
pokracznych dni nieposłusznych.
Kruche miesiące od udręczenia
złudną busolą tkwią pokręcone,
w fatamorganie punktu widzenia
nierzeczywistych chwil utraconych.
Gdy oglądałem pęknięte strony
krzemowym pyłem zasypane,
widziałem ich kolor ostroczerwony,
bezsiłą życia na sznur nanizane.
Usiadłem na Wzgórzu Nadziei
i pożegnałem swą przeszłość,
zostałem w ciepłych promieniach,
w przepaść rzuciłem grzeszność.
Widzę czasami w podcieniach
minione brudne i puste godziny,
na wzgórzu, tym się nie martwię
bo stałem się sobą,prawdziwym.
A pamiętników nowych nie piszę,
bo z życia mam karty czyste i pełne
dni optymistycznych ukołyszeń,
w swoich zdarzeniach trzeźwe.
Bytom 17-01-2016

Daremność chwili

Smutno mi się zrobiło,

świat wymarzony umarł

jakby coś się skończyło,

jakby ktoś mi Cię ukradł.

Przycisz się serce szalone,

milczcie myśli zuchwałe,

a one biegną w Twą stronę

żądzą i drżeniem spętane.

Gdy ktoś Twoje imię powie,

będę Cię szukał daremnie,

aż znajdę samotność w oknie

i tam poczekam na Ciebie.

Bytom 17-01-2016

Górski kryształek

Tatrzański czerwiec śniegiem się bieli

w załomach,na ścieżkach i turniach,

promieniem słońca z zimnej pościeli

odbija tęczą kolory w chmurach.

Spójrz ze Świnicy w dół,na jeziora

co błyszczą w Dolinie Pięciu Stawów,

jak krople rtęci w bezdennych zboczach

wołają, pachnąc wolnością ptaków.

Tutaj się czujesz jak marny proszek

nawet gdy stoisz na wielkim szczycie,

bo głowę unosząc,szepczesz Boże,

jak pięknie do życia mnie stworzyłeś.

Już czas w doliny, wracać do domu,

bo wieczór powitał nas księżycem,

wśród mgieł gęstych i grani wyłomów

łatwo rozminąć się ze swym życiem.

Nad Zakopanem noc pachnie ciszą

i strachem przed ciemną potęgą gór,

jęczące gdzieś wiatry szumem kołyszą

i tak zapraszają wszystkich do snu.

Bytom 16-12-2016

Ucieczka

Nie łatwo powiedzieć,

co chcę wykrzyczeć,

co widzę wśród powiek,

a nie chcę już widzieć.

Nie wiem ile nadziei

mogę sobie zostawić,

w pustym westchnieniu

czy w zapominaniu.

Myślenie się kłębi

ucieczką przed sobą

i wciąga do głębin,

bo jestem tam z Tobą.

Sosnowiec 01-08-2003

Gorycz pamiętania

Dni piękne za szybko mijają

i sny tak samo się kończą,

w godzinie jawy pustką zostają

i smutno w duszy się plączą.

I co mi zostawiasz tutaj,

gdy myśli nawet mi brak,

próżno rozglądam się, szukam,

gdzie cię zgubiłem,we snach?

W oczach, bez łzy pożegnanie,

a w sercu rozlany pożółkły żal,

na co ta zgaga,złość,narzekanie,

odeszłaś lisim krokiem w dal.

Promykiem miałaś być moim

który grzał będzie wieczorem,

ale za rzadko przychodzisz

zapamiętaniem wspomnieniowym.

Bytom 07-01-2016