Gość zaproszony

Przyszedłeś do mnie
z papierosem 
w mej dłoni,
usiadłeś w windzie
i zjechałeś szybem
do płuc moich,
przysiadłeś w kąciku,
wyjąłeś narzędzia
i pomalutku
mnie rozkręcasz,
śrubkę za śrubką...
i nie mam sił teraz,
w ludzkim pojęciu,
bym cię zatrzymał
byś mnie nie dręczył ,
ty nie ustąpisz, bo mój jesteś,
w zaproszeniu niezręcznym
i robisz to,
czego nie chciałem
gdym cię zaczepił
niechcący szpanem,
a teraz mnie rozkręcasz
z nadziei, pomału
w oswojeniu moim,
śrubkę za śrubką
aż do bezdechu,
aż do umilknięcia dłoni ..,
robisz to, jak gość..
niechcący mną zaproszony..

           

Kocham Cię za nic

Wiesz że Cię kocham?

Za to że byłaś.

Za to,że jesteś.

Za to ,że nie będziesz

moim odejściem.

Za to co było i za nie będzie,

za to,że.. za nic.

I tak jest najlepiej,

nie można tak kochać,

by zabrać komuś szczęście.

Bytom 09-02-2016

Wiosenny wiersz

Pierwszą stokrotką, co kwiatem

w zielonej trawie zawita,

i listkach brzozy utkanych

lekko na śpiących gałązkach,

uśmiechem słońca powitań

i takim ciepłem wiosennym,

dobrze jest tobą oddychać,

po dniach zamrożonej bieli.

W ptasich szczebiotach, co rano

nieśmiałym trelem witają,

słyszę tęsknotę i radość,

w wiosennym oczekiwaniu

na dni, nadziei pościelą

usłanych w marzenia senne,

w poduszce z piórek miękkich

w czystym schowywane.sumieniu.

A kiedy przyjdziesz,jak zawsze

w swoją świetlistą sukienkę

ubrana,zabłyszczysz mi znowu

swym kwieciem suto we włosy

wplecionym i myślą w nowy

obraz malowany sercem,

to  takim uczuciem miłości,

napiszę wiersz kolorowy.

Bytom 05-02-2016

Zawłaszczenie

Zawłaszczam Twą nagość
moją nagością i zmysłów
eksplozją radosną,
pieszczotą dotyków
całowań i smaków
wszelkich, doznań
i zatraceń w słowach
żarem namiętnych,
kochaj jeszcze, kochaj
mnie z rozkoszą
i zawłaszcz dogłębniej,
do ekstazy wielkiej
i ucieczki podniebnej...
Bytom 04-02-2016

Bez enter

Mam 66 lat,

przede mną miało tyle lat

miliony,

z tego lat 14 pamięcią

dziecka zamglonych,

i jeszcze 10 mgnień

z młodością,

najlepszą siostrą.

Lat 30 smakowałem

niedojrzałą herbatę:

to nie była Julia,

to piołun ze smakiem

zatęchłego jutra,

a dziś lat 12,

popijam słodką kawę,

z mlekiem i miodem,

z pachnącą świeżością,

w uczuciu pełną

i ziarnistą,choć wiekiem

przemieloną

i schorowaną starością.

Mam 66 lat,

będą je miały po mnie

jeszcze miliony,

Wy, co przyjdziecie

smakujcie swój świat,

by się nie okazał

że ma gorzko-słony smak.

Bytom 01-02-2016